The spine-tingling, hair-on-the-back-of-your-neck-raising-adrenaline-rammed, once-heard-never-forgotten intro to Richard Temple´s THAT BEATIN´RHYTHM´spelt out the manifiesto-“dancing is a part of life, it´s one of the thrills of young America”.
Jainko-jainkoseak lakrikunkerietan zebiltzala, hedonismo ereserki hauek asmatu zituzten. Baina ez zuten itua jo: Britaniako gazteak izan ziren “anbrosiazko” doinu hauek edan zituztenak, eta, honela “northern soul” estzena sortarazi zutenak.
Izan ere, doinu hau “Black American people”-k Britaniako “scooter-riding army”-ri eginiko doako oparia izan da: Hasiera batean “Keep On Pushing” eta “Freedom Train” black American people-aren eskubide zibilen aldeko abestiak izan ziren, eta ez “T-shirt” batean janzteko esloganak. Dena dela, 60´s hamarkadeko lehenengo urtetan, Britania Atlantic, Stax eta Motown diska-argitaletxeetako 45´s rpm-ak inportatzen hasi zen. Nola 60´s azken urtetan britaniako estzena beste doinuak entzuten hasia zen, erritmo sinkopatuek Britaniako Iparraldeko eta “Midlands”-eko klubeetan babeslekua aurkitu zuten, non eta fedeari eustea lortu zuten. Manchester-ko “The Twisted Wheel” eta Sheffield-eko “The king Mojo” izeneko discos-etan uptempo and intense doinuak bukaeziniko allnighters-etan entzun eta dantzatzen zituzten erlijio honen fededunek.
Jimmy James-ak, British-based Soul kantariak, izan zuenez, doinu hauek erlijio berria sortu zuten. Doinuak jotzen hastetakoan, giroa eta dantzariak egoera berezian murgiltzen ziren, non eta elkargo berezi bat sortzen zen: “Soul anai-arreberena zeneko eta “In the know” ez zeudenek ulertu ezin izaten zuten unibertsoa.
60´s hamarkadeko azken urtetan northern soul estzena ezezagunagoak ziren doinuei eusten hasi zen. Honela fededunek Ric-Tic, Okeh, Mirwood eta Audio arts zirelako diska-argitaletxeetako 45 rpm-ak aurkitu eta erosten zituzten. Northern Soul “brit underground subculture” bihurtu zen. Londresen ez zen giro northern soul-rako, baina bai Britaniako iparraldeko hiri txikietan. Han erlijio berri hau sendotu zuten.
Dave Godin-ek, "Blues &Soul" aldizkariko kazetariak eta black music guru-k, errelitate underground honetaz jabetu zen. Larunbatetan, eta iparraldeko futbol taldeek Londresen jokatu behar zutela, Convent´s Garden-eko haren "Soul City" diska dendara iparraldeko fededunek 45 rpm-en bila joaten ziren, baina, erosle berezi hauek ez zituzten street funk diska berriak nahi izaten; aldiz, haiek “oldies” eta motown style-an oinarritutako rare eta US import soul nahiago zituzten. Hori zela kausa, Soul City denda honetan, iparraldeko kideen gustukoak ziren 45 –ak northern soul izenaren pean saltzen hasi zen. Dena dela, Godin-ek "The Wheel Club"-ari bisita egin zion eta egia ikusi egin zuen. Profeta izan balaitzan, Blues & Soul kazetan “The Up North Soul Groove” zeneko uptempo Soul estzena hau hitzetik hortzara zabaldu zuen. Honelaxe izana-k izena izan zuen: Northern Soul.
Jainko-jainkoseak lakrikunkerietan zebiltzala, hedonismo ereserki hauek asmatu zituzten. Baina ez zuten itua jo: Britaniako gazteak izan ziren “anbrosiazko” doinu hauek edan zituztenak, eta, honela “northern soul” estzena sortarazi zutenak.
Izan ere, doinu hau “Black American people”-k Britaniako “scooter-riding army”-ri eginiko doako oparia izan da: Hasiera batean “Keep On Pushing” eta “Freedom Train” black American people-aren eskubide zibilen aldeko abestiak izan ziren, eta ez “T-shirt” batean janzteko esloganak. Dena dela, 60´s hamarkadeko lehenengo urtetan, Britania Atlantic, Stax eta Motown diska-argitaletxeetako 45´s rpm-ak inportatzen hasi zen. Nola 60´s azken urtetan britaniako estzena beste doinuak entzuten hasia zen, erritmo sinkopatuek Britaniako Iparraldeko eta “Midlands”-eko klubeetan babeslekua aurkitu zuten, non eta fedeari eustea lortu zuten. Manchester-ko “The Twisted Wheel” eta Sheffield-eko “The king Mojo” izeneko discos-etan uptempo and intense doinuak bukaeziniko allnighters-etan entzun eta dantzatzen zituzten erlijio honen fededunek.
Jimmy James-ak, British-based Soul kantariak, izan zuenez, doinu hauek erlijio berria sortu zuten. Doinuak jotzen hastetakoan, giroa eta dantzariak egoera berezian murgiltzen ziren, non eta elkargo berezi bat sortzen zen: “Soul anai-arreberena zeneko eta “In the know” ez zeudenek ulertu ezin izaten zuten unibertsoa.
60´s hamarkadeko azken urtetan northern soul estzena ezezagunagoak ziren doinuei eusten hasi zen. Honela fededunek Ric-Tic, Okeh, Mirwood eta Audio arts zirelako diska-argitaletxeetako 45 rpm-ak aurkitu eta erosten zituzten. Northern Soul “brit underground subculture” bihurtu zen. Londresen ez zen giro northern soul-rako, baina bai Britaniako iparraldeko hiri txikietan. Han erlijio berri hau sendotu zuten.
Dave Godin-ek, "Blues &Soul" aldizkariko kazetariak eta black music guru-k, errelitate underground honetaz jabetu zen. Larunbatetan, eta iparraldeko futbol taldeek Londresen jokatu behar zutela, Convent´s Garden-eko haren "Soul City" diska dendara iparraldeko fededunek 45 rpm-en bila joaten ziren, baina, erosle berezi hauek ez zituzten street funk diska berriak nahi izaten; aldiz, haiek “oldies” eta motown style-an oinarritutako rare eta US import soul nahiago zituzten. Hori zela kausa, Soul City denda honetan, iparraldeko kideen gustukoak ziren 45 –ak northern soul izenaren pean saltzen hasi zen. Dena dela, Godin-ek "The Wheel Club"-ari bisita egin zion eta egia ikusi egin zuen. Profeta izan balaitzan, Blues & Soul kazetan “The Up North Soul Groove” zeneko uptempo Soul estzena hau hitzetik hortzara zabaldu zuen. Honelaxe izana-k izena izan zuen: Northern Soul.
The Incredibles: There´s else nothing to say http://www.youtube.com/watch?v=e1wTS9LfcD8
Lester Tipton: This Won´t Change http://www.youtube.com/watch?v=2XokdqoIWvQ
Judy Street: What http://www.youtube.com/watch?v=Y2NySUcbv3w
No hay comentarios:
Publicar un comentario